Σφακιανή πίτα

Μια από τις πιο αυθεντικές κρητικές γεύσεις είναι αυτή της σφακιανής πίτας.
Η σφακιανή πίτα είναι μια ιδιαίτερη λεπτή πιτούλα, σαν κρέπα, γεμιστή με ντόπιο μαλακό τυρί. Μία πίτα που λίγοι μπορούν να της αντισταθούν.

Η σφακιανή πίτα, όπως καταλαβαίνουμε και από το όνομά της, είναι γέννημα της χώρας Σφακίων με τη φήμη της να έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Κρήτη.
Τα Σφακιά περιοχή άγονη και σκληρή, με το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων να ασχολείται με την κτηνοτροφία και αρκετά με τη μελισσοκομία, οι πρώτες ύλες που υπάρχουν είναι τα γαλακτοκομικά από πρόβατα και κατσίκια, το εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι, το ελαιόλαδο και λίγα δημητριακά. Αυτά ακριβώς τα υλικά που μας χρειάζονται και για την σφακιανή πίτα.

Όπως θα δούμε παρακάτω ένα από τα υλικά είναι η ξινομυζήθρα, με τη χαρακτηριστική οξύτητα, από πλήρες γάλα όμως. Αν δεν βρείτε ξινομυζήθρα μπορείτε να τις κάνετε και με γλυκιά μυζήθρα, η οποία όμως δεν δίνει την απαραίτητη ένταση στη γεύση, δίνοντας ένα ουδέτερο αποτέλεσμα.

Υλικά:

• 1 φλιτζάνι αλεύρι
• 1 φλιτζάνι φρέσκια μυζήθρα (κατά προτίμηση ξινομυζήθρα)
• 1 κουταλιά λάδι
• ¼ κουταλάκι αλάτι
• ¼ φλιτζάνι νερό
• μισό σφηνάκι ρακή (τσικουδιά)
• λίγο λάδι για το τηγάνισμα

Παρασκευή:

Σε μια λεκάνη αναμειγνύετε το αλεύρι, το λάδι, τη ρακή, το αλάτι και το νερό και ζυμώνετε μέχρι να δημιουργηθεί μια μαλακή ζύμη.
Τη σκεπάζετε καλά για να ξεκουραστεί για περίπου 1 ώρα.
Κατόπιν κόβετε τη ζύμη σε κομμάτια μιας φούχτας και τοποθετείτε μέσα στο καθένα απ’ αυτά μια κουταλιά μυζήθρας.
Αν χρησιμοποιήσετε ξινομυζήθρα τότε πρέπει πριν με πιρούνι να «σπάσετε» την ξινομυζήθρα μέχρι να γίνει αλοιφή. Έτσι, το τυρί γίνεται αισθητό, τα γαλατένια αρώματά του πλημμυρίζουν το στόμα και η φρεσκάδα της οξύτητας προσθέτει την απαραίτητη ένταση στο σύνολο.

Τα αφήνετε και αυτά λίγο να ξεκουραστούν και μετά παίρνετε κάθε μπάλα ζύμης και με τη βοήθεια του πλάστη ανοίγετε σε αλευρωμένο πάγκο, σε πίτες με διάμετρο 15-20 εκ.
Πρέπει να τους συμπεριφερθούμε με ευγένεια και προσοχή, ώστε να μην ανοίξουν και βγεί έξω η μυζήθρα. Επειδή η ποσότητα της μυζήθρας είναι αρκετή σε σχέση με τη ζύμη, εδώ θέλει πραγματική τέχνη. Ίσως είναι και μοναδική δυσκολία αυτής της πίτας.
Μετά από κάθε άνοιγμα, αλευρώνουμε και γυρνάμε από την άλλη πλευρά , μέχρι να πετύχουμε το επιθυμητό πάχος σε στρογγυλό σχήμα, όσο πιο λεπτό μπορείτε.

Ρίχνετε σ’ ένα αντικολλητικό τηγάνι μία κουταλιά λάδι και το απλώνετε με μία χαρτοπετσέτα ίσα – ίσα για να μην κολλήσουν οι πίτες, και τις ψήνετε για 1 λεπτό από κάθε πλευρά.

Τις σερβίρετε ζεστές, περιχυμένες με μέλι και συνοδεία από παγωμένη ρακή (τσικουδιά).